โรคข้อเสื่อมเป็นรูปแบบของอาการเสื่อมของข้อต่อในร่างกาย สามารถเกิดเกิดได้กับคนที่เริ่มมีอายุมากขึ้น โดยพฤติกรรมต่างๆ ที่ไม่เหมาะสมอาจจะส่งผลให้เกิดอาการเสื่อมของข้อต่อต่างๆ ให้เกิดเร็วกว่าปกติ เช่น น้ำหนักตัวที่มาก การออกกำลังกายที่หักโหม หรือท่าทางไม่เหมาะสม เกิดจากอุบัติเหตุ รวมถึงโรคต่างๆ เช่น เกาต์ และรูมาตอย เหล่านี้ก็เป็นปัจจัยกระตุ้นให้เกิดภาวะข้อต่อเสื่อมได้

1. ข้อเข่าเสื่อม:

ภาวะนี้เกิดขึ้นเมื่อกระดูกอ่อนป้องกันในข้อเข่าค่อยๆ สึกหรอ ทำให้เกิดอาการปวด ตึง และบวม อาจทำให้ทำกิจวัตรประจำวันได้ยาก เช่น การเดินหรือขึ้นบันได โรคข้อเข่าเสื่อมพบได้บ่อยในผู้สูงอายุ แต่ก็อาจเกิดจากการบาดเจ็บก่อนหน้านี้ โรคอ้วน หรือปัจจัยทางพันธุกรรมได้เช่นกัน

  2. ข้อสะโพกเสื่อม:

ในภาวะนี้ กระดูกอ่อนในข้อสะโพกเสื่อมลงเมื่อเวลาผ่านไป ทำให้เกิดอาการปวดและเคลื่อนไหวได้จำกัด อาจเกิดจากอายุที่มากขึ้น การบาดเจ็บก่อนหน้านี้ โรคอ้วน หรือปัจจัยทางพันธุกรรม โรคข้อสะโพกเสื่อมอาจทำให้เดิน นั่ง หรือแม้แต่นอนหลับสบายได้ยาก พบบ่อยกว่าในผู้สูงอายุ

3. ภาวะเสื่อมในข้อต่ออื่นๆ

ข้อเข่าเสื่อมอาจส่งผลต่อข้อต่ออื่นๆ ในร่างกายนอกเหนือจากหัวเข่าและสะโพก เช่น มือ กระดูกสันหลัง หรือไหล่ ภาวะนี้เกิดขึ้นเมื่อกระดูกอ่อนที่หุ้มข้อต่อพังทลาย ทำให้เกิดอาการปวด ตึง และบวม โรคข้อเข่าเสื่อมอาจเกิดจากปัจจัยต่างๆ เช่น อายุที่เพิ่มมากขึ้น การบาดเจ็บที่ข้อต่อ การใช้งานมากเกินไป หรือความผิดปกติทางพันธุกรรม

การรักษาโรคข้อเสื่อมจะมุ่งเน้นไปที่การจัดการความเจ็บปวด ลดการอักเสบ และปรับปรุงการทำงานของข้อต่อ ได้แก่ การกายภาพบำบัด การปรับเปลี่ยนวิถีชีวิต และในกรณีที่รุนแรงอาจต้องได้รับการผ่าตัด สิ่งสำคัญคือต้องปรึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพเพื่อรับการวินิจฉัยที่ถูกต้องและวางแผนการรักษาเฉพาะบุคคล